بعضی وقت‏ها از خودم می‏پرسم: در کجا زندگی می‏کنیم؟ در دنیایی که هر روز مهم‏ترین اخبارش کشته شدن عده‏ای بی‏گناه است؟ وجب‏به‏وجب این کره حقیر خون‏آلود است. با مطالعه طول تاریخ تا امروز به نظر می‏رسد که بشر از لحاظ انسانی پیشرفت چندانی نداشته است. انسان امروز با بشر 2000 سال قبل چه تفاوتی دارد؟ بشر دیروز برای رسیدن به هدفش از هیچ کاری دریغ نمی‏کرد. با سنگ و شمشیر و نیزه، سر از تن دشمنش جدا می‏کرد و خونش را می‏نوشید. چند ماه یک‏بار بدنش را می‏شست. غذاهای بدی می‏خورد و بویی از عقل جمعی و دموکراسی و فلسفه هم به مشامش نرسیده بود. بشر امروز کت‏وشلوار می‏پوشد. کروات ابریشمی می‏بندد. در برج‏های صد‏طبقه می‏نشیند و با یک امضا حکم کشته شدن با‏کلاس هزاران نفر را امضا می‏کند.
مطمئنا نمی‏توان جهش انسان را در زمینه‏ علوم و فنون نادیده گرفت. همه علوم اعم از انسانی،پایه و فنی، برای رام کردن طبیعت و شناخت جهان هر روز گره تازه‏ای را از مشکلات بی‏پایان فکری و معیشتی انسان باز کرده‏اند. سطح فکری و رفاهی انسان امروزی حتی با انسان 100 سال قبل هم قابل مقایسه نیست. همه این تلاش‏ها برای زندگی بهتر انسان هستند در حالی‏که بسیاری از همین انسان‏ها هر روز برای به دست آوردن اولین و مهم‏ترین حق‏شان یعنی زندگی با بسیاری از انسان‏های دیگر دست‏وپنجه نرم می‏کنند و اغلب از داشتن این حق محروم می‏شوند.
این چه پیشرفتی است که تلاش میلیون‏ها انسان در قرن 21،تنها برای داشتن حق زندگی است نه یک زندگی بهتر؟